Παρέμβαση αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης σε μετανάστες/στριες στο πάρκο Τρίτση

Αναδημοσίευση από το site του Θερσίτη

Το πρωί της Κυριακής 6/3 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης σε μετανάστριες/ες στο πάρκο τρίτση. Τουλάχιστον 30 συντρόφισσες και σύντροφοι από την κατάληψη Αγρός και τον Θερσίτη βαδίσαμε στις κεντρικές περιοχές του πάρκου μοιράζοντας σε εκατοντάδες αντίτυπα το διασυλλογικό μας κείμενο σχετικά με την απόπειρα κατασκευής στρατοπέδου “στοίβαξης” μεταναστών/στριών στο πάρκο τρίτση.

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, που διήρκησε συνολικά δύο περίπου ώρες, αναγράφτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης σε μετανάστες/στριες και έγινε χρήση στένσιλ με το σύνθημα “Η αλληλεγγύη ανοίγει περάσματα ελευθερίας όταν κόβει φράχτες”.

Λόγω της κατασκευής του εν λόγω χώρου, πήγαν να ξεμυτίσουν από τη μία οι εξόφθαλμα σκατόψυχοι, Καούκηδες, Κακούρηδες και κάποιοι λίγοι ρατσιστές, οι οποίοι προσέκρουσαν στις άμεσες απαντήσεις των αλληλέγγυων στους πρόσφυγες και μετανάστες. Από την άλλη, ξεδιπλώθηκε όλη η γλίτσα των τοπικών ρεαλιστών-ανθρωπιστών, τύπου Ζενέτου (δήμαρχου Ιλίου), που η “ευγενική τους αλληλεγγύη” φτάνει μόνο μέχρι την αντιμετώπιση των προσφύγων ως “πρόβλημα”, μέχρι τη στοίβαξή τους και μια… άμεση απαλλαγή από την παρουσία τους.

Απέναντι σε όλους αυτούς, θα το ξαναπούμε: οι ζωές μας δεν υποβαθμίζονται σε σχέση με το πόσο κοντά μπορεί να «τοποθετηθούν» οι αιχμάλωτοι αυτού του πολέμου. Οι ζωές μας είναι υποβαθμισμένες με έναν απόλυτο τρόπο για όσο υπάρχουν αιχμάλωτοι. Μέσα από τα στρατόπεδα εκπαίδευσης υπάκουων υποτελών στα οποία γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε και ζούμε. Για όσο τα πάρκα – τελευταίοι τόποι ελεύθερης πρόσβασης και συνάντησης που έχουν απομείνει- θα μπορούν να μετατρέπονται σε μια νύχτα σε κάθε λογής στρατόπεδο ή εμπορικό κέντρο. Μέχρι να γκρεμιστεί το τελευταίο στρατόπεδο κι η τελευταία φυλακή.

Αυτές οι γειτονιές, τα πάρκα και οι πλατείες, είναι και θα μείνουν ανοιχτές για τους μετανάστες, για να βρίσκονται όπου και όσο εκείνοι/ες επιθυμούν. Αρκετά με τον ψευδεπίγραφο ανθρωπισμό της αρβύλας, των στρατοπέδων, των καταναγκασμών, των φραχτών. Το ζήτημα των κυνηγημένων είτε από πόλεμο είτε από φτώχεια είναι ζήτημα που πρέπει να το διαχειριστούμε εμείς οι από τα κάτω από κοινού. Είναι δικό μας ζήτημα.

ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ/ΕΣ

ΟΥΤΕ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΟΥΤΕ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ “ΑΟΡΑΤΟΥΣ” ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΕ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΜΑΤΑ